-
1 язык
мова; язык* * *I муж.быть, вертеться на языке
— быць (трымацца) на языкузакусить (придержать, прикусить) язык
— прыкусіць (прытрымаць) языкчто у трезвого на уме, то у пьяного на языке посл.
— што ў цвярозага ў галаве, тое ў п'янага на языкуязык не лопатка, знает, что сладко погов.
— язык не калодка, ведае, што салодкаязыком трепать, язык чесать
— языком мянціць (малоць)— язык праглынуў, цяляты язык аджаваліII муж. (средство общения) в разн. знач. мова, -вы жен. III (пленный) язык, -ка муж. IV (народ) уст. народ, -ду муж.
См. также в других словарях:
вымова — 1. вусная і пісьмовая мова; 2. вымаўленне; 3. красамоўства; 4. навука, веды; 5. адгаворка, апраўданне; 6. адмова … Старабеларускі лексікон